Persoonlijk heb ik geen natuurlijke affectie met definities. Zeker niet in de ICT. Ze komen mij vaak over als moedige, doch bij voorbaat mislukte pogingen om in één puntige zin een complex begrip samen te vatten. Dit resulteert meestal in een zin die je vijf keer moet lezen, in stukjes moet hakken en per onderdeel moet analyseren. Hadden ze maar punten gebruikt.
Zelf gebruik ik ook definities. Maar ik geef altijd van te voren een waarschuwing dat ze er aan komen. Omdat ze namelijk ook een functie hebben in de rest van het verhaal. Als we eerst even samen tot de conclusie komen dat we over het zelfde begrip hebben, kunnen we verder. Uit deze pas op de plaats komt gemeenschappelijk erkenning. We hebben dezelfde denkwijze.
Door schade en schande heb ik dit namelijk zelf moeten leren. Presentaties die uitmondden in discussies die uiteindelijk te herleiden waren op een gebrek aan gemeenschappelijke taal. Als ik in de vierde sheet gezegd had wat IK onder architectuur versta, had ik aan het einde niet een diep inhoudelijke discussie gehad met die ene verdwaalde leadarchitect die uit zijn ivoren toren afgedaald was. Verkeerde discussie op het verkeerde moment, presentatiedeskundig genoeg afgerond met de opmerking dit off-line even verder op te pakken.
Ik sta nu op het punt om te definiëren wat een programma is en wat een portfolio zou moeten zijn. Dit moet een verhaal worden of minimaal een opsomming van eigenschappen. Het gaat me niet lukken in één zin. Maar ik merk dat hier de crux zit in de voordelen van Portfolio Management. Als je al zo lang over dit onderwerp denkt, is de noodzaak voor Portfolio Management een voldongen feit. Voor een buitenstaander is dat niet zo en hieruit komen de meest kritische vragen. Het houdt je scherp en zorgt ervoor dat je haarfijn kunt uitleggen waarom je Portfolio Management moet gebruiken.
Maar laat ik zonder goede waarschuwing jullie deze definitie niet opdringen…..
